انواع والدین خودشیفته

والدین خودشیفته در کنار سختی که برای زندگی برای فرزندانشان ایجاد می‌کنند، بر شخصیت و باورهای ریشه‌ای آن‌ها نیز تاثیر منفی می‌گذارند. به طوری که حتی این کودکان در بزرگسالی تحت تاثیر تربیتی والدین خودشیفته شان هستند. متاسفانه بسیاری از والدین حتی متوجه رفتارهای مخرب‌شان نیستند و تنها در صورتی که با عوارضی مواجه می‌شوند به متخصصین مراجعه می‌کنند و یا در مدرسه به واسطه معلمان مشکلاتی در رفتار کودک و خانواده او شناسایی می‌شود. در ادامه توضیحاتی درباره نشانه های این والدین آورده‌ایم. برای آشنایی بیشتر با والدین سمی کلیک کنید.

فهرست مطالب

 

• فرزندان والدین خودشیفته
• انواع والدین خودشیفته
  • بی توجه ها
  • والدین خودشیفته درگیر
• والدین خودشیفته چه ویژگی هایی دارند؟
  • کنترل گری
  • در جستجوی آرزوهای خود
  • مقایسه کودک با دیگران و زیاده خواهی
  • انتقال خودشیفتگی به کودک
  • محبت با شرط و شروط والدین خودشیفته
  • دستکاری روانی فرزندان
  • غفلت و بی توجهی نسبت به کودک
  • برداشت سطحی در والدین خودشیفته
  • انعطاف ناپذیری
• والدین خودشیفته چه تاثیری روی کودکانشان می گذارند؟
  • خودشناسی بسیار پایین
  • ناتوانی در مراقبت از خود
  • کاهش اعتماد به نفس
  • مسئولیت پذیری افراطی
  • ابتلا به انواع اختلالات روانی
• کمک و تشخیص والدین خودشیفته
• چگونه با مادر خوشیفته رفتار کنیم؟
• پدر خودشیفته ام را چیکار کنم؟
  • سخن پایانی

برای دریافت مشاوره در زمینه والدین خودشیفته می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره کودک از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان کلینیک تخصصی مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.

 

فرزندان والدین خودشیفته

«بچه‌ها داخل کوچه مشغول بازی و شیطنت هستند. ناگهان یکی داد می‌زند مریم مامانت! مریم زود به گوشه‌ای می‌رود و می‌نشیند. مادران دیگر مادر مریم را به خاطر تربیت خوب و اینکه کودک از او حساب می‌برد بسیار تحسین می‌کنند…»

«مریم و خانواده‌اش می‌خواهند به مهمانی بروند. مادر مریم لباس و کفش او را انتخاب و آماده کرده است. مریم کفشی که مادرش انتخاب کرده را دوست ندارد اما نمی‌تواند به مادرش بگوید.

وقتی به مهمانی می رسند کودکان دیگر هم مریم را بخاطر کفشش مسخره می‌کنند. مادر مریم به او می‌گوید من بهترین لباس‌ها را برایت انتخاب کردم. مادر آن‌ها برایشان این کار را نمی‌کند و آنها بخاطر حسودی تو را مسخره می‌کنند…»

«نمره ریاضی مریم 19.5 شده است. مادر هنگامی که به مدرسه می آید و نمره او را متوجه می شود عصبانی می شود. می گوید این چه نمره ایه؟ فقط مایه آبرو ریزی هستی! امشب خونه نیا با این نمره گرفتنت! و…»

«مریم به سن انتخاب رشته رسیده است. او به خاطر اینکه به شعر و ادبیات علاقه دارد می‌خواهد به رشته انسانی برود. اما مادر و پدرش معتقدند آن‌ها بهتر تشخیص می‌دهند و برای آینده او رشته ریاضی بهتر است.»

«مریم به سن ازدواج رسیده است. مادر مریم می گوید: تو احساسی تصمیم می‌گیری، من بهتر می‌دانم که چه کسی برایت مناسب است!»

این داستان در مراحل بعدی زندگی مریم و همسرداری و تربیت فرزند او نیز ادامه دارد. همگی ما در زندگی با این برخوردها یا مشابه آن‌ها مواجه شده‌ایم. این برخورد در تمام فرهنگ‌ها و زمان‌ها وجود داشته است. البته هر پدر و مادری که به کودکان خود سخت می‌گیرند نارسیسم شمرده نمی‌شوند.

انواع والدین خودشیفته

 

به طور کلی دو نوع والدین خودشیفته داریم:

بی توجه ها

آنهایی که به قدری به خودشان علاقه دارند که اصلا اطرافیان خود مخصوصا فرزندان را ندیده و کاملا نسبت به آنها بی توجه هستند.

والدین خودشیفته درگیر

اما خودشیفتگان درگیر کاملا برعکس هستند. به این معنا که با وسواس تمام در زندگی فرزندان دخالت کرده و فشار زیادی به آنها وارد می‌کنند.

والدین خودشیفته چه ویژگی هایی دارند؟

والدین خودشیفه نمی‌توانند به کسی عشق بورزند، حتی اگر فرزند خودشان باشد. آن‌ها فقط می‌خواهند به اطرافیان القا کنند که من بهترم و به همین علت فرزند من موفقیت‌های بیشتری داشته است. برای آشنایی با روش های برخورد با خودشیفته ها کلیک نمایید.

کنترل گری

والدین خودشیفته به شدت کنترل‌گر هستند. این گونه والدین برای کودک خود حق انتخابی قائل نیستند. همیشه در پی تعریف دیگران از نحوه تربیت خود هستند (همه بازی می‌کنند تو نباید بازی کنی، باید ساکت بشینی یه گوشه!).

در جستجوی آرزوهای خود

در واقع این والدین نیازهای دوره کودکی و نوجوانی را درک نمی‌کنند. ممکن است هر کدام از والدین خودشیفته خود در خانواده‌ای با شرایط اقتصادی و فرهنگی کمتری بزرگ شده باشند. این شرایط مانع رشد و تعامل آنها شده باشد یا نتوانسته باشند آنطور که باید از کودکی و نوجوانی خود بهره ببرند. حالا کودک را موجودی یافته‌اند که باید به آرزوهای نرسیده آنان برسد.

مقایسه کودک با دیگران و زیاده خواهی

مادر خودشیفته دائما از کودک خود مراقبت می‌کند و مدام او را با برترین‌ها مقایسه می‌کند. این والدین دستاوردها و تلاش‌های کودک خود را ناچیز، بی ثمر و ناکافی می‌دانند.

پدر نارسیسم دوست دارد فرزندش دقیقا پا جای پای او بگذارد. به عنوان مثال فرزند باید رشته‌ای را بخواند که او انتخاب کرده، کاری را انجام دهد که او انجام داده و در غیر این صورت پدر او را طرد می‌کند.

انتقال خودشیفتگی به کودک

گروه دیگری از مادر و پدر خودشیفته وجود دارد که با لوس کردن فرزند خود او را کنترل می کنند. این والدین بیش از حد به فرزندشان توجه دارند و خود بزرگ بینی، باهوش بودن و زیبایی را به فرزند خود منتقل می کنند.

محبت با شرط و شروط والدین خودشیفته

احساس عشق به فرزند در فرد خودشیفته با قید و شرط است و این احساس تنها زمانی وجود دارد که شما (فرزند، همسر یا…) کاملا تحت فرمان او باشید.

پدر و مادر خودشیفته فرزندی ناسالم به اجتماع تحویل می‌دهند که خود اجازه تصمیم گیری ندارد. این پدر و مادر با بالاتر رفتن سن و از دست دادن قدرت‌شان مستعد افسردگی هستند. آنچه که باعث نگرانی می‌شود این است که این فرزندان در ازدواج یا موقعیت‌های دیگر جذب افراد خودشیفته می‌شوند. برای جلوگیری از این موضوع مقاله آموزش پدر و مادر را بخوانید.

دستکاری روانی فرزندان

والدین خودشیفته از نظر روانی فرزندان خود را دستکاری کرده و مدام با آنها بازی می‌کنند. اشکال مختلف دستکاری روانی، شامل عذاب وجدان دادن، سرزنش کردن، شرمساری، مقایسه منفی، فشار نامعقول، پاداش و تنبیه اشتباه و اجبار عاطفی است.

غفلت و بی توجهی نسبت به کودک

از اصلی ترین ویژگی های والدین خودشیفته ، بی توجه بودن نسبت به فرزندان است. آنها به این دلیل که تمایل دارند همه توجه نسبت به آنها باشد؛ دیگر فرزند خود را ندیده و همواره به فکر خودشان هستند.

برداشت سطحی در والدین خودشیفته

از دیگر ویژگی های والدین خودشیفته ، می‌توان به برداشت سطحی اشاره کرد. به این معنا که احساسات آنها حتی نسبت به خودشان هم سطحی بوده و همواره تلاش می‌کنند تا به دیگران نشان دهند که بهترین هستند. حتی نسبت به فرزندشان نیز چنین کاری را انجام می‌دهند.

انعطاف ناپذیری

آنها حق به جانب بوده و اصلا انتقادپذیر نیستند. در نتیجه اگر از آنها بخواهید که تغییر کنند؛ اصلا در این مورد انعطاف پذیر نیستند. برای آنها تنها رسیدن به اهداف خودشان است که اهمیت دارد و نه دیگران.

والدین خودشیفته چه تاثیری روی کودکانشان می گذارند؟

کودکی که با والدین خودشیفته زندگی کند، احساس دیده یا شنیده شدن نمی‌کند. این والدین با کودک خود مانند یک وسیله رفتار می‌کنند نه یک انسان. نکته منفی این است که کودک هیچگاه یاد نمی‌گیرد که احساسات خود را بشناسد و به آن‌ها اعتماد کند. این کودکان با کمبود شدید اعتماد به نفس در زندگی رو به رو هستند. برای آشنایی با نشانه های اختلال شخصیت خودشیفته کلیک نمایید.

خودشناسی بسیار پایین

در این خانواده ها کودک به شناخت خود و گسترش طرحواره ای که از خود در ذهنش دارد ترغیب نمی شود. از لحاظ هیجانی، احساس خالی بودن می کند. این کودکان نمی توانند به دیگران اعتماد کنند و در بزرگسالی بیشتر شبیه آنچه پدر و مادر خواسته‌اند خواهد شد نه آنچه خودش می‌خواهد.

نکته غم انگیز این است که این کودک باور می‌کند که هیچ گاه به احساس عشق و توجه نمی‌رسد. او همیشه با خود فکر می‌کند که به اندازه کافی خوب نیست. کودکان پرورش یافته این والدین با مرز گذاشتن در روابط خود مشکل پیدا می‌کنند.

ناتوانی در مراقبت از خود

این کودکان مراقبت سالم از خود را بلد نیستند و بالعکس، به علت وابسته بودن به دیگران در معرض خطر واقع می‌شود. به این معنی که به جای مراقبت از خود، به علت وابستگی، از دیگران مراقبت می‌کند.

پیشنهادی که برای این گونه افراد ارائه می‌شود، مشورت با یک روان شناس یا مشاور است. تا قبل از اینکه فرد جلسات مشاوره را آغاز کند بهتر است که از دستاوردهای خود با خانواده‌اش صحبت نکند تا کمتر در معرض تخریب شخصیت قرار گیرد. همچنین سعی کنید هنگام صحبت با آن‌ها مخالفتی نکنید. در ظاهر آن‌ها را تایید کنید و قبل از اینکه تخریب آن‌ها شروع شود صحنه را ترک کنید. 

کاهش اعتماد به نفس

طبیعتا والدین خودشیفته با رفتارهای خود باعث کاهش اعتماد به نفس کودکان شده و به آنها اجازه ابراز وجود نمی‌دهند. کودکان تمام عمر به دنبال راضی کردن والدین خود هستند به همین دلیل احساس خودارزشمندی و فردیت را از دست خواهندداد.

مسئولیت پذیری افراطی

از آنجایی که والدین خودشیفته ، اصلا مسئولیت پذیر نیستند؛ فرزند از همان دوران کودکی می‌آموزد که باید جور آنها را بکشد. از این رو دچار مسئولیت پذیری افراطی شده و نسبت به همه چیز خود را مقصر می‌داند.

ابتلا به انواع اختلالات روانی

این شرایط سلامت روان فرزند را دچار اختلال کرده و باعث می‌شود تا او به بیماری هایی مثل اضطراب، افسردگی و مشکلات دیگر مبتلا شود.

کمک و تشخیص والدین خودشیفته

 

والدین خودشیفته هیچگاه خودشان به دنبال درمان نمی‌روند. بلکه فرزند و یا همسر آنها باید در این زمینه دست به کار شود. حتی اگر خودش هم متوجه اشتباهاتش بشود؛ اما بازهم در این زمینه اقدامی نخواهد کرد. در چنین شرایطی باید به متخصص مراجعه نمود و از طرفی فرد را تشویق کرد تا از تکنیک های آرامش بخش استفاده نماید.

برای تشخیص دقیق نیز متخصص باید با توجه به نشانه هایی که در بالا گفته شد و ملاک ها تشخیصی اینکار را انجام دهد.

هر آدمی ارتباط عاطفی خاصی با والدینش دارد؛ پس برخورد متناسب با اختلال‌شخصیت آن ها در این رابطه کار آسانی نیست و حتما نیاز به مداخله درمانی و کمک های روانشناس دارد.

چگونه با مادر خوشیفته رفتار کنیم؟

مادر همونی کسی است که با از خودگذشتگی و مهر بی قید و شرط اش باعث می شود که فرزندان احساسات غنی کسب کنند. حال اگر مادری خودشیفته دارید؛ به شخصه خلاءهای زیادی را تجربه کرده اید که به احتمال زیاد در بزرگسالی نیز دچار مشکلات متعددی شده اید.

با این حال اگر در حال خواندن این مقاله هستید؛ باید بدانید که برخورد با مادر خودشیفته به هیچ عنوان کار آسانی نیست. شما باید نسبت به فقدان هایی که تجربه کرده اید آگاه بوده و حتی کمک تخصصی روانشناسان را دریافت کنید. با این حال در ارتباط با مادر خودشیفته باید بدانید که او همواره به دنبال بهره گیری و سوء استفاده از شماست. در این میان باید در کنار احترام و کمک هایی که به مادر می کنید حواستان به خودتان هم باشد. اجازه ندهید شما را در تله عاطفی بیاندازد. هشیاری شما کمک می کند که دیگر مورد سوء استفاده قرار نگیرید. او نیز به مرور زمان متوجه می شود که نمیتواند با دستکاری احساسات، از شما امتیاز بگیرد.

پدر خودشیفته ام را چیکار کنم؟

پدر خواستگاه حمایت و پشتیبانی است. اما پدر خوشیفته شما احتمالا نتوانسته مراقبت های کافی از شما داشته باشد. در مقابل او احساس خشم دارید. گاه مدیریت و سرکوب این خشم نیز غیر ممکن میشود. پس خودتان را مقصر میدانید و سعی در جبران برخواهید آمد. در نتیجه ناخواسته مجدد در تله او میافتید و این رویه مثل یک چرخه معیوب تکرار می شود.

پس برای خود حد و مرزهایی مشخص کنید. در ابتدا این کار سخت است هم برای شما و هم پذیرش آن از طرف پدر. پس آهسته آهسته این کار را انجام دهید. به جای آنکه عصبانی شوید؛ موقعیت را بسنجید و برآوردکنید که پدر در حال کدام بازی روانی است که در بالا ذکر کردیم. با تحلیل موقعیت واکنش مناسب تری میتوانید بدهید.

 

سخن پایانی

هیچ چیز دشوار تر از زندگی با والدین خودشیفته نیست. چرا که همه ما باید بیشترین عشق و محبت را از والدین خود دریافت کنیم. اما با وجود خودشیفتگی آنها این اتفاق نیوفتاده و حتی جای والد و فرزند عوض می‌شود. این موضوع آسیب های زیادی را در دوران بزرگسالی به همراه دارد. به همین دلیل باید حتما در این زمینه اقدام کرد و از متخصص کمک گرفت.

برای دریافت مشاوره در زمینه والدین خودشیفته می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره کودک از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان کلینیک تخصصی مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.

 

منبع: والدین خودشیفته چه نشانه هایی دارند؟